جمعه ۰۲ آذر ۰۳

نبرد تلویزیون‌های LED و OLED

۹ بازديد
فناوری‌های جدیدی که اخیراً در دسترس قرار گرفته‌اند، ما را به بررسی یک نبرد قدیمی بین دو نوع تلویزیون، یعنی LED و OLED، دعوت می‌کنند. این دو نوع نمایشگر را می‌توان در مانیتورها، تلویزیون‌ها، تلفن‌های همراه، دوربین‌ها و تقریباً در هر دستگاهی که دارای صفحه نمایش است، مشاهده کرد. در این نبرد، در یک طرف LED (دیود ساطع‌کننده نور) قرار دارد که رایج‌ترین نوع نمایشگر در بازار است و در طرف دیگر OLED (دیود ساطع‌کننده نور ارگانیک) قرار دارد که در گوشی‌های پرچمدار و تلویزیون‌ها استفاده می‌شود. در ادامه به بررسی تفاوت‌های این دو نوع تلویزیون می‌پردازیم.

LED چیست؟

تلویزیون‌های LED نوعی تلویزیون LCD هستند. این تلویزیون‌ها برای ایجاد تصویر به چندین لایه نیاز دارند، که یکی از مهم‌ترین آن‌ها نور پس‌زمینه است، که از LEDهای کوچک یا همان دیودهای ساطع‌کننده نور تشکیل شده است. این نور پس‌زمینه بر روی یک لایه کریستال مایع تابانده می‌شود و هر پیکسل در کریستال مایع مانند یک شاتر عمل می‌کند که یا نور را مسدود می‌کند یا به آن اجازه عبور می‌دهد. نوع و پیچیدگی نور پس‌زمینه تأثیر زیادی بر کیفیت کلی تصویر دارد، به ویژه در نمایش مناطقی که بسیار تاریک هستند.

OLED چیست؟

OLED اختصار "دیود ساطع‌کننده نور ارگانیک" است. بر خلاف تلویزیون‌های LED، تلویزیون‌های OLED نیازی به منبع نور جداگانه‌ای ندارند، زیرا خود پیکسل‌های OLED قادر به ساطع کردن نور هستند. این بدان معناست که زمانی که یک پیکسل OLED فعال نمی‌شود، هیچ نوری از آن ساطع نمی‌کند. این ویژگی باعث می‌شود تلویزیون‌های OLED دارای سطوح سیاهی فوق‌العاده‌ای باشند، که به عنوان یکی از ویژگی‌های بارز این نوع تلویزیون‌ها شناخته می‌شود. وقتی برای اولین بار تصویری را روی یک نمایشگر OLED ببینید، شگفت‌زده و مسحور خواهید شد، زیرا کیفیت تصویر آن به هیچ‌وجه با تصاویری که قبلاً دیده‌اید مشابه نیست.

تفاوت‌های OLED با LED

به‌طور خلاصه، صفحه‌نمایش‌های LED برای روشن کردن پیکسل‌های خود از نور پس‌زمینه استفاده می‌کنند، در حالی که پیکسل‌های OLED به‌طور مستقل نور تولید می‌کنند. این پیکسل‌ها با عنوان "خود گسیل‌کننده" شناخته می‌شوند، در حالی که فناوری LED به عنوان "انتقال‌دهنده" شناخته می‌شود. در نمایشگرهای OLED، نور می‌تواند به‌صورت پیکسل به پیکسل کنترل شود، در حالی که این امکان در تلویزیون‌های LED وجود ندارد.

روشنایی
در این زمینه، تلویزیون‌های LED با اختلاف بیشتری پیشتاز هستند. دلیل این امر وجود بک‌لایت بزرگ و قوی در تلویزیون‌های LED است. فناوری کوانتوم دات نیز به روشنایی بیشتر این مدل‌ها، حتی در اندازه‌های کوچک‌تر، کمک کرده است. البته تلویزیون‌های OLED هم می‌توانند به سطح روشنایی قابل قبولی دست یابند، اما برای حفظ حداکثر روشنایی، لازم است پیکسل‌های OLED به‌طور مداوم تنظیم شوند که این موضوع می‌تواند عمر آن‌ها را کاهش دهد.

سطوح رنگ مشکی
یکی از مهم‌ترین تفاوت‌ها بین تلویزیون‌های OLED و LED در سطوح رنگ مشکی است. در این مورد، OLEDها شایسته عنوان «پادشاه» پنل‌های تلویزیون هستند. تلویزیون‌های LED به نور پس‌زمینه LED که در پشت پنل LCD می‌درخشد، تکیه دارند. حتی با وجود پیشرفته‌ترین تکنولوژی‌های کاهش نور، LEDها در تولید رنگ مشکی عمیق با مشکلات و محدودیت‌هایی مواجه هستند. پدیده‌ای به نام "Light Bleed" در این تلویزیون‌ها رخ می‌دهد که باعث ایجاد نوعی غبار در نواحی مجاور بخش‌های روشن‌تر نمایشگر می‌شود. در مقابل، OLEDها فاقد این محدودیت‌ها هستند و به‌طور کلی برای استفاده در اتاق‌های تاریک‌تر گزینه بهتری به شمار می‌روند.

زمان پاسخ‌دهی
فاکتور دیگری که در بررسی تفاوت OLED و LED مورد توجه قرار می‌گیرد، زمان پاسخ‌دهی است. این معیار به مدت زمانی که طول می‌کشد تا وضعیت هر پیکسل تغییر کند اشاره دارد. هرچه زمان پاسخ‌دهی کمتر باشد، تصویر طبیعی‌تری مشاهده می‌شود و تاری حرکات (موشن بلور) کمتر خواهد بود. در این بخش، OLEDها برتری دارند، زیرا پیکسل‌های OLED به ترکیب منبع نور و رنگ در دیودی واحد پرداخته و تغییر وضعیت آن‌ها سریع‌تر اتفاق می‌افتد. اما تلویزیون‌های LED برای تولید روشنایی به LEDها و برای تولید رنگ به شاترهای LCD وابسته‌اند، بنابراین زمان پاسخ‌دهی آن‌ها پایین‌تر است.

زوایای دید
پنل‌های OLED ویژگی‌های زوایای دید بسیار خوبی دارند، چرا که این نمایشگرها به طرز فوق‌العاده‌ای نازک هستند و پیکسل‌ها به سطح نمایشگر نزدیک می‌باشند. شما می‌توانید در اطراف یک تلویزیون OLED حرکت کنید یا در نقاط مختلف اتاق نشیمن به تماشای تلویزیون بپردازید و در هر صورت کیفیت کنتراست تصاویر را حفظ کنید. در مقابل، زوایای دید تلویزیون‌های LED عموماً ضعیف‌تر هستند، اما شدت این ضعف بسته به فناوری مورد استفاده در نمایشگر متفاوت است و انواع مختلفی از پنل‌های LED در این زمینه وجود دارد.

فضای رنگ
در گذشته، نمایشگرهای OLED در این دسته‌بندی برتری داشتند، اما با پیشرفت در خلوص بک‌لایت و ظهور فناوری کوانتوم دات، تلویزیون‌های LED اکنون قادر به دستیابی به دقت رنگ، روشنایی و حجم رنگی بهتر هستند و می‌توانند با تلویزیون‌های OLED رقابت کنند. کسانی که به دنبال تلویزیونی با طیف رنگی وسیع یا دامنه داینامیک بالا (HDR) هستند، باید بدانند که هر دو نوع تلویزیون OLED و LED از این قابلیت‌ها پشتیبانی می‌کنند. اما وقتی در یک اتاق تاریک به تلویزیون OLED نگاه کنید، کیفیت کنتراست آن باعث می‌شود دامنه داینامیک بهتری را تجربه کنید. در عین حال، HDR در یک تلویزیون LED پریمیوم می‌تواند در سطح بالاتری ظاهر شود، زیرا این نوع پنل قادر به تولید رنگ‌هایی با روشنایی بسیار بالا است که تلویزیون‌های OLED نمی‌توانند به آن‌ها دست یابند.

ابعاد
تلویزیون‌های OLED در این زمینه پیشرفت قابل توجهی کرده‌اند. در زمان‌هایی که این تکنولوژی هنوز جوان بود، نمایشگرهای LED در ابعاد بزرگتر و غول‌آسا به بازار عرضه می‌شدند و تلویزیون‌های OLED در مقایسه کوچک‌تر بودند. اما با بهبود مراحل تولید OLED، تعداد تلویزیون‌های بزرگ OLED افزایش یافته و اکنون به اندازه ۸۸ اینچ رسیده است. همچنان، تلویزیون‌های LED می‌توانند بدون زحمت به ابعاد ۱۰۰ اینچ و حتی بزرگ‌تر نیز برسند.

طول عمر
شرکت ال‌جی ادعا می‌کند که اگر هر روز ۵ ساعت به تماشای تلویزیون‌های OLED بپردازید، زمان طولانی می‌برد تا روشنایی آن‌ها به ۵۰ درصد کاهش یابد، حدود ۵۴ سال. با این حال، مشخص نیست که این ادعا تا چه حد حقیقت دارد زیرا تلویزیون‌های OLED از سال ۲۰۱۳ به بازار آمده‌اند و هنوز تاریخچه‌ای طولانی ندارند. بنابراین، در این بخش، برنده تلویزیون‌های LED محسوب می‌شوند زیرا دارای تاریخچه‌ای ثابت‌تر و قابل اعتمادتر هستند.

سلامت
آیا یکی از این دو نوع تلویزیون می‌تواند بیشتر از دیگری برای سلامتی شما مضر باشد؟ پاسخ این سؤال به طور دقیق مشخص نیست، اما اگر نگران نور آبی هستید، تلویزیون‌های OLED گزینه بهتری هستند. اگر زمان مواجهه با نور آبی، به‌خصوص در شب، برای شما اهمیت دارد، پاسخ مثبت خواهد بود. هر دو نوع تلویزیون، یعنی LED و OLED، نور آبی ساطع می‌کنند، اما میزان نور آبی در مدل‌های OLED به‌طور قابل توجهی کمتر است.

مصرف برق
پنل‌های OLED نیازی به نور پس‌زمینه ندارند و هر پیکسل آن‌ها از نظر مصرف انرژی بسیار کارآمد است. در مقابل، تلویزیون‌های LED برای تولید روشنایی به نور پس‌زمینه نیاز دارند. از آنجایی که LEDها در مقایسه با OLEDها بهینه‌تر عمل نمی‌کنند و نور آن‌ها قبل از رسیدن به چشم شما باید از شاترهای LCD عبور کند، این پنل‌ها برای دستیابی به سطح روشنایی مشابه، به انرژی بیشتری نیاز دارند.

قیمت‌گذاری
تلویزیون‌های OLED معمولاً در رده تلویزیون‌های درجه یک قرار دارند و احتمالاً گران‌تر از نسخه‌های LED در ابعاد مشابه هستند. اگرچه گاهی قیمت بهترین تلویزیون‌های LED به قیمت تلویزیون‌های OLED نزدیک می‌شود، اما اگر فقط به بررسی قیمت‌ها بپردازیم، تلویزیون‌های LED شرایط بهتری برای مشتریان فراهم می‌کنند.

نتیجه‌گیری نهایی

با وجود پیشرفت‌های چشمگیر تلویزیون‌های LED در سال‌های اخیر، تلویزیون‌های OLED همچنان از نظر کیفیت تصویر برتر هستند. این تلویزیون‌ها سبک‌تر و باریک‌تر بوده و انرژی کمتری مصرف می‌کنند و با زوایای دید به مراتب بهتر خود، تجربه تماشای بهتری ارائه می‌دهند. گرچه قیمت آن‌ها معمولاً بالاتر است، اما به صورت قابل توجهی کاهش یافته‌اند. بنابراین می‌توان گفت که در حال حاضر، OLED تکنولوژی برتر در زمینه تلویزیون‌ها به شمار می‌آید.
با این حال، از آن‌جا که انتخاب نهایی به سلیقه شخصی بستگی دارد، باید توجه داشت که نه OLED و نه LED، هیچ‌کدام کامل نیستند. برخی افراد به توانایی OLED در مدیریت تاریکی و دقت نورپردازی آن تحسین می‌کنند، در حالی که برخی دیگر کیفیت روشنایی و حفظ رنگ‌ها در سطوح روشن‌تر تلویزیون‌های LED را ترجیح می‌دهند.
تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در رویا بلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.